-
1 urgueō or urgeō
urgueō or urgeō ursī, —, ēre [VERG-], to press, push, force, drive, impel, urge: unda impellitur undā Urgueturque eadem veniens urguetque priorem, O.: urgueris turbā circum te stante, H.: urgues ruiturum saxum, i. e. roll up, O.: in obnixos urguentur cornua, V.— Poet. intrans.: urguent ad litora fluctūs, press, V.— To press upon, weigh down, bear hard upon, press hard, beset: legionem urgueri ab hoste, Cs.: hinc Pallas instat et urguet Hinc contra Lausus, V.: te, H.— To weigh down, burden, oppress, clog: onus iam urguentis senectutis: Quod latus mundi malus Iuppiter urget, H.: urgeri longā Nocte, H.: populus militiā atque inopiā urguebatur, S.: urguens malum.— To urge, press, stimulate, drive, solicit: Milo unus urgebat: etiam atque etiam insto atque urgeo: nihil urget, is pressing.—To press upon, crowd, hem in, confine: urbem hanc urbe aliā: Quāque pharetratae vicinia Persidis urguet, V.—Fig., to press, ply, urge, insist: interrogando: illum neque ursi, neque levavi: sed urguetis hominum esse istam culpam non deorum.— To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on, drive: istam occasionem et facultatem: ius, aequitatem: Minyeīa proles Urget opus, O.: vestem, V.: Urget diem nox, H.: forum, i. e. frequent: altum, plunge into, H.: Marisque urges Submovere litora, hasten, H.: abrumpi dissimulationem urgebat, insisted, Ta. -
2 urgenter
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1. -
3 urgeo
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1. -
4 urgueo
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1. -
5 con-geminō
con-geminō āvī, ātus, āre, to redouble, multiply: ensibus ictūs, V.: securim, ply, V. -
6 exerceō
exerceō uī, itus, ēre [ex + arceo], to drive, keep busy, keep at work, oversee, work, agitate: taures, V.: te exercebo hodie, keep agoing, T.: (Maeandros) Incertas exercet aquas, O.: vomere collīs, V.: rura bubus, H.: humum in messem, V.: agros, Ta.: telas (aranea), O.: arva exercenda, Ta.: undas Exercet Auster, H.: diem, i. e. employ in labor, V.—Fig., to engage busily, occupy, employ, exercise, train, discipline: quid te exercuit Pammenes? copias, Cs.: exercendae memoriae gratiā: in bello alqm: in gramineis membra palaestris, V.: vocem et virīs in hoc: Litibus linguas, O.: exerceri in venando: se in his dictionibus: se genere venationis, Cs.: cui (Iovi) se exercebit, in whose honor: ceteris in campo exercentibus: exercendi consuetudo, of exercising ourselves: pueros exercendi causā producere, L.— To practise, follow, exercise, employ oneself about, make use of, ply: medicinae exercendae causā: artem, H.: palaestras, V.: arma, V.: vanos in aëra morsūs, O.: acies pueriles, mock fights, Iu. — To follow up, follow out, prosecute, carry into effect, practise, administer: iudicium: latam legem, L.: imperia, V.: cum illo inimicitias, S.: odium in prole, O.: facilitatem animi: avaritiam in socios, L.: acerrume victoriam nobilitatis in plebem, S.: foede victoriam in captis, L.: odium, O.: pacem et hymenaeos, solemnize, V. — To disturb, disquiet, vex, plague: me vehementer: te exercent numinis irae, V.: animos hominum, S.: simultates et exercuerunt eum et ipse exercuit eas, L.: toto exerceor anno, O.: curis exercita corpora, O.* * *exercere, exercui, exercitus Vexercise, train, drill, practice; enforce, administer; cultivate -
7 mōlior
mōlior ītus, īrī, dep. [moles], to make exertion, exert oneself, endeavor, struggle, strive, toil: in demoliendo signo: Dum moliuntur annus est, T.— To labor upon, set in motion, work, ply: nulla opera: validam in vitīs bipennem, wield, V.: ancoras, weigh anchor, L.: terram aratro, till, V.: portas, try, L.: clausum aditum domūs, Cu.: habenas, guide, V.: fulmina dextra, hurl, V.— To set out, start, depart: dum (naves) moliuntur a terrā, L. — To set in motion, bestir, rouse, cause to remove, displace, start: montes suā sede, L.: classem, V.: corpora ex somno, L.— To build, make, erect, construct: muros, V.: atrium, H.: locum, prepares, V.—Fig., to endeavor to do, undertake, attempt, set about, be busy with: multa simul, S.: ea, quae agant, cum labore operoso, perform: (hasta) viam clipei molita per oras, made its way, V.: inde datum molitur iter, V.: animum, form, O.: laborem, undertake, V.: aliquid calamitatis filio, contrive: pestem patriae nefarie: insidias avibus, lay snares, V.: triumphos, O.: moram, occasion, V.: de occupando regno moliens, striving to usurp: apud iudices oratione molienda sunt amor, odium, etc., are to be excited: fidem moliri coepit, disturb, L.: redire molientem (Antonium) reppulistis: Reicere vestem molibar, O.: adversus fortunam, to struggle, Ta.: consiliis res externas, Ta.* * *moliri, molitus sum V DEPstruggle, labor, labor at; construct, build; undertake, set in motion, plan -
8 ob-vertō
ob-vertō tī, sus, ere, to turn towards, turn against, direct towards: cuius ob os ora sua: Cornua obvertimus antemnarum, direct, V.: remos, ply, O.: ordines, i. e. fall out of line, L.: obversus Contendit telum, facing (him), V.: obvertor ad undas, O. -
9 quatiō
quatiō —, quassus, ere, to shake: caput, L.: alas, V.: celeres Pennas, H.: aquas, disturb, O.: quercum huc illuc, O.: quatitur terrae motibus Ide, O.: (equites) quaterent campos, V.: pede ter humum, H.—To wield, brandish, ply: securim, V. —To agitate, shake, cause to tremble: horror Membra quatit, V.—To beat, strike, drive: homo quatietur certe cum dono foras, T.: cursu quatiunt (equum), V.: fenestras, H.: scutum hastā, L.— To break, crush, batter, shatter: urbis moenia ariete, L.: muros, V.: turrīs tremendā Cuspide, H.: in quassas navīs paucis rebus inpositis, L.: Quassaque cinnama, triturated, O.—Fig., to agitate, move, touch, affect, excite: est in animis tenerum quiddam quod aegritudine quasi tempestate quatiatur: nec voltus tyranni Mente quatit solidā (virum), H.—To plague, vex, harass, weary: oppida bello, V.: equum cursu, V.: multo tempora quassa mero, i. e. aching, O.: extrema Galliarum, Ta.* * *quatere, -, quassus V -
10 rēmigō
-
11 torqueō
torqueō (old inf. torquērier, H., Pr.), torsī, tortus, ēre [TARC-], to turn, turn about, turn away, twist, bend, wind: cervices oculosque: ab obscenis sermonibus aurem, H.: ad sonitum vocis vestigia, V.: ferro capillos, i. e. curl, O.: stamina pollice, spin, O.: tenui praegnatem pollice fusum, Iu.: taxos in arcūs, bend, V.: tegumen torquens inmane leonis, wrapping about him, V.: cum terra circum axem se torqueat.—Poet.: torquet medios nox umida cursūs, i. e. has half-finished, V. — To whirl around, whirl, wield, brandish, fling with force, hurl: hastas lacertis: lapidem, H.: amnis torquet sonantia saxa, V.: in hunc hastam, O.: telum aurata ad tempora, V.: sibila, i. e. hiss, Pr.— To twist awry, misplace, turn aside, distort: quae (festinationes) cum fiant... ora torquentur: ora Tristia temptantum sensu (sapor) torquebit amaro, V.— To wrench on the rack, put to the rack, rack, torture: eculeo torqueri.—Fig., to twist, wrest, distort, turn, bend, direct: suam naturam huc et illuc: oratio ita flexibilis, ut sequatur, quocumque torqueas: verbo ac litterā ius omne.— To rack, torment, torture: te libidines torquent: mitto aurum coronarium, quod te diutissime torsit: equidem dies noctīsque torqueor: Torqueor, infesto ne vir ab hoste cadat, O.: Aeacus torquet umbras, examines, Iu.— To ply, put to the test: (reges) dicuntur torquere mero, quem perspexisse laborant, H.—Of speech, to hurl, fling: curvum sermone rotato enthymema, Iu.* * *torquere, torsi, tortus Vturn, twist; hurl; torture; torment; bend, distort; spin, whirl; wind (round) -
12 vertō or vortō
vertō or vortō tī, sus, ere [VERT-], to turn, turn up, turn back, direct: cardinem, O.: verso pede, O.: Non ante verso cado, i. e. emptied, H.: crateras, V.: verti me a Minturnis Arpinum versus: gens ab oriente ad septentrionem se vertit, i. e. is situated, Cu.: in circumsedentis Capuam se vertit, i. e. directs his attack, L.— Intrans, to turn, turn back: versuros extemplo in fugam omnes ratus, L.— Pass, to be turned, be directed, face, look: fenestrae in viam versae, L.: nunc ad fontes, nunc ad mare versus, O.—To turn about, be engaged, move, be, be situated: Magno in periclo vita vertetur tua, Ph.: in maiore discrimine verti, L.: ipse catervis Vertitur in mediis, V.—To turn back, turn about, reverse: Pompeiani se verterunt et loco cesserunt, wheeled about, Cs.: hostes terga verterunt, fled, Cs.: hostem in fugam, put to flight, L.: Hiemps piscīs ad hoc vertat mare, H.—To turn over, turn up: versā pulvis inscribitur hastā, V.: Vertitur interea caelum, revolves, V.: terram aratro, H.: versis glaebis, O.—To turn, ply, drive: stimulos sub pectore vertit Apollo, V.—Fig., to turn, direct, convert, appropriate: ex illā pecuniā magnam partem ad se: congressi certamine irarum ad caedem vertuntur, i. e. are driven, L.: ne ea, quae rei p. causā egerit, in suam contumeliam vertat, Cs.: omen in Macedonum metum, Cu.: in religionem vertentes comitia biennio habita, making a matter of religious scruple, L.: Philippus totus in Persea versus, inclined towards, L.: quo me vertam? T.: quo se verteret, non habebat: si bellum omne eo vertat, L.: di vortant bene, Quod agas, prosper, T.—To ascribe, refer: quae alia in deum iras velut ultima malorum vertunt, L.: ne sibi vitio verterent, quod abesset a patriā, impute as a fault.—Pass., to turn, depend, rest, hang: hic victoria, V.: cum circa hanc consultationem disceptatio omnis verteretur, L.: omnia in unius potestate vertentur: spes civitatis in dictatore, L.: vertebatur, utrum manerent, an, etc., i. e. the question was discussed, L.—To turn, change, alter, transform, convert, metamorphose: terra in aquam se vertit: Verte omnīs tete in facies, V.: Auster in Africum se vertit, Cs.: versa et mutata in peiorem partem sint omnia: cur nunc tua quisquam Vertere iussa potest, V.: saevus apertam In rabiem coepit verti iocus, H.: nullā tamen alite verti Dignatur, nisi, etc., O.—Prov.: ubi omne Verterat in fumum et cinerem, i. e. had dissipated, H.— With solum, to change abode, leave the country: qui exsili causā solum verterit.—In language, to turn, translate, interpret: Platonem: annales Acilianos ex Graeco in Latinum sermonem, L.—To turn, overturn, overthrow, subvert, destroy: vertit ad extremum omnia: Cycnum Vi multā, O.: ab imo moenia Troiae, V.: ne Armenia scelere verteretur, Ta.: versā Caesarum sobole, Ta.—To turn, change, be changed: iam verterat fortuna, L.—To turn, be directed, turn out, result: verterat Scipionum invidia in praetorem, L.: (quae res) tibi vertat male, turn out badly, T.: quod bene verteret, Cu.: quod nec vertat bene, V.: quod si esset factum, detrimentum in bonum verteret, Cs.: ea ludificatio veri in verum vertit, L.—Of time, in the phrase, annus vertens, the returning year, space of a year, full year: anno vertente sine controversiā (petisses); cf. annus vertens, the great cycle of the stars. -
13 insto
in-sto, stĭti, stātum (e. g. instaturum, Liv. 10, 36, 3:I.instaturos,
Front. Strat. 2, 6, 10 al.), 1, v. n., to stand in or upon a thing (class.).Lit.A.In gen., constr. with dat., in and abl., or acc.(α).With dat.:(β).jugis,
Verg. A. 11, 529.—With in and abl.: saxo in globoso, Pac. ap. Auct. Her. 2, 23, 36 (Trag. Fragm. v. 367 Rib.):(γ).instans in medio triclinio,
Suet. Tib. 72.—Absol., to draw nigh, approach; to impend, threaten:(δ).quibus ego confido impendere fatum aliquod, et poenas jam diu debitas aut instare jam plane, aut certe jam appropinquare,
Cic. Cat. 2, 5:instant apparatissimi magnificentissimique ludi,
id. Pis. 27:cum illi iter instaret,
id. Att. 13, 23:quidquid subiti et magni discriminis instat,
Juv. 6, 520:ante factis omissis, illud quod instet, agi oportere,
the subject in hand, Cic. Inv. 2, 11, 37. —Of persons: cum legionibus instare Varum,
Caes. B. C. 2, 43.—With acc. (ante-class.):B. (α).tantum eum instat exitii,
Plaut. Poen. 4, 2, 96.—With dat.:(β).cedenti,
Liv. 10, 36:vestigiis,
id. 27, 12, 9:instantem regi cometen videre,
Juv. 6, 407.—With acc.:II.si me instabunt (al. mi),
Plaut. Curc. 3, 1, 6.—Trop.A.To urge or press upon one, to insist; to pursue a thing (syn. urgeo):(α).quamobrem urge, insta, perfice,
Cic. Att. 13, 32, 1:accusatori,
id. Font. 1:ille instat factum (esse),
he insists upon the fact, Ter. And. 1, 1, 120.— To follow up eagerly, pursue; with dat. or acc.With dat.:(β).instant operi regnisque futuris,
Verg. A. 1, 504:talibus instans monitis (parens),
Juv. 14, 210:non ignarus instandum famae,
Tac. Agr. 18.—With acc., to urge forward, ply, transact with zeal or diligence: instant mercaturam, Nov. ap. Non. 212, 30 (Com. Rel. p. 223 Rib.):(γ).parte aliā Marti currumque, rotasque volucres Instabant,
were hastening forward, working hard at, busily constructing, Verg. A. 8, 434: rectam viam, to go right, i. e. to be right, to hit the mark, Plaut. As. 1, 1, 40:unum instare de indutiis vehementissime contendere,
Caes. B. C. 3, 17, 5; cf. Zumpt, Gram. § 385.—Absol.:B.vox domini instantis,
Juv. 14, 63.—To demand earnestly, solicit, insist upon:A.satis est, quod instat de Milone,
Cic. Q. Fr. 3, 2:quod profecto cum sua sponte, tum, te instante, faciet,
at your instance, your solicitation, id. Att. 3, 15.— With inf.:instat Scandilius poscere recuperatores,
Cic. Verr. 2, 3, 59, § 136.—With ut or ne:tibi instat Hortensius, ut eas in consilium,
Cic. Quint. 10:uxor acriter tua instat, ne mihi detur,
Plaut. Cas. 2, 5, 33; cf.:nunc nosmet ipsi nobis instemus, ut, etc.,
Auct. Her. 4, 56, 69.— Impers.:profecto, si instetur, suo milite vinci Romam posse,
Liv. 2, 44.—Hence, instans, antis, P. a.(Standing by, being near, i. e.) Present.1.In gen.:2.quae venientia metuuntur, eadem efficiunt aegritudinem instantia,
Cic. Tusc. 4, 6, 11:ex controversia futuri, raro etiam ex instantis aut facti,
id. de Or. 2, 25, 105:tempus,
Auct. Her. 2, 5, 8:bellum,
Cic. Phil. 11, 10, 24.—In partic., gram. t. t.:B.tempus, i.q. praesens tempus,
the present tense, the present, Quint. 5, 10, 42; Charis. p. 147 P. et saep.—Pressing, urgent, importunate (post-Aug.):periculum,
Nep. Paus. 3, 5:species terribilior jam et instantior,
Tac. H. 4, 83:gestus acer atque instans,
Quint. 11, 3, 92 sq.; cf.:argumentatio acrior et instantior,
id. ib. §164: admonitio instantior,
Gell. 13, 24, 19.— Adv.: instanter, vehemently, earnestly, pressingly:intente instanterque pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19, 6:petere,
id. ib. 5, 7, 22:plura acriter et instanter incipere,
Quint. 9, 3, 30:dicere,
id. 9, 4, 126.— Comp.:instantius concurrere,
to fight more vehemently, Tac. A. 6, 35. — Sup.:instantissime desiderare,
Gell. 4, 18. -
14 insurgo
in-surgo, surrexi, rectum, 3, v. n.I.To rise upon, to rise up or to: insurgite remis, rise on your oars, i. e. ply your oars vigorously, Verg. A. 3, 560; 3, 207; 5, 189; so,(β).remis insurgitur,
Val. Fl. 2, 14:insurgit transtris,
id. ib. 1, 450:nigro glomerari pulvere nubem Prospiciunt Teucri, ac tenebras insurgere campis,
Verg. A. 9, 33:sibilat insurgens capiti,
raising its head, Sil. 10, 546.—With acc.:II.jugum (i. q. in jugum),
App. M. 1, p. 103.—To raise one ' s self, to rise, mount:B.insurgat Aquilo,
Hor. Epod. 10, 7:si forte prolapsus est, attolli et insurgere haud licitum,
Tac. G. 39, 8:altior insurgens et cursu concitus heros,
Verg. A. 12, 902:et (serpens) sibilat ore, Arduus insurgens,
id. ib. 11, 755:acuta silex Speluncae dorso insurgens,
id. ib. 8, 233:inde colles insurgunt,
Liv. 22, 4, 2:pone tergum insurgebat silva,
Tac. A. 2, 16; so in fight, to rise for a blow:ostendit dextram insurgens Entellus,
Verg. A. 5, 443:altior,
Sil. 5, 294. —Transf.1.To rise, grow in power: insurgere regnis alicujus, to rise against, i. e. to aim at seizing one ' s kingdom, Ov. M. 9, 444:2.Caesar insurgere paulatim,
Tac. A. 1, 2:Romanas opes insurgere,
id. ib. 11, 16. —Of waters, floods:3.vastius insurgens decimae ruit impetus undae,
Ov. M. 11, 530: Atax usque eo solitus insurgere, ut se ipse non capiat, Mel. 2, 6, 6.—To arise:4.insurgunt fremitus,
Val. Fl. 2, 82. —To rise up, to rouse or bestir one ' s self:5.invigilare publicis utilitatibus et insurgere,
Plin. Pan. 66, 2.—Of speech, to rise above the level of ordinary language, to become sublime:Horatius insurgit aliquando,
Quint. 10, 1, 96:augeri debent sententiae, et insurgere,
id. 9, 4, 23:haec sunt, quibus mens pariter et oratio insurgant,
id. 12, 2, 28; id. 11, 3, 13. -
15 Lento
1.lento, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to make flexible, to bend ( poet. and in postclass. prose).I.Lit.:B.arcus lentare et fundere glandes,
i. e. to draw a bow, Stat. Achill. 1, 436; so,arcus,
id. Th. 1, 703:Gortynia cornua,
id. ib. 3, 587.—Transf., to bend, i. e. ply the oar:II.Trinacriā lentandus remus in undā,
Verg. A. 3, 384:remos,
Sen. Agm. 437.—Trop.A.Of time, to draw out, prolong, lengthen, protract:B.lentare fervida bella,
Sil. 8, 11: fata Romana lentata, Treb. Claud. 6.—To moderate:2.lentatus vapor,
Sid. Carm. 22, 191.Lento, ōnis, m. [lentus, sluggard], a Roman surname:Caesennius Lento,
Cic. Phil. 11, 6, 3; 12, 9, 23. -
16 lento
1.lento, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to make flexible, to bend ( poet. and in postclass. prose).I.Lit.:B.arcus lentare et fundere glandes,
i. e. to draw a bow, Stat. Achill. 1, 436; so,arcus,
id. Th. 1, 703:Gortynia cornua,
id. ib. 3, 587.—Transf., to bend, i. e. ply the oar:II.Trinacriā lentandus remus in undā,
Verg. A. 3, 384:remos,
Sen. Agm. 437.—Trop.A.Of time, to draw out, prolong, lengthen, protract:B.lentare fervida bella,
Sil. 8, 11: fata Romana lentata, Treb. Claud. 6.—To moderate:2.lentatus vapor,
Sid. Carm. 22, 191.Lento, ōnis, m. [lentus, sluggard], a Roman surname:Caesennius Lento,
Cic. Phil. 11, 6, 3; 12, 9, 23. -
17 Ostia
Ostĭa, ae, f., and Ostĭa, ōrum, n. [ostium; cf. Engl. mouth, in Ply-mouth, Yar-mouth, etc.], a seaport town in Latium, at the mouth of the Tiber, built by Ancus Marcius, still called Ostia: Ostiam urbem ad exitum Tiberis in mare fluentis Ancus Marcius rex condidisse fertur, Paul. ex Fest. p. 197 Müll.; cf.: urbs, quam secundum ostium Tiberis (Ancus Marcius) posuit, ex quo etiam Ostiam. id. s. v. Quiritium, p. 254 ib.;II.Enn. ap. Paul. ex Fest. s. v. quaeso, p. 258 ib. (Ann. v. 145 Vahl.): in ore Tiberis Ostia urbs condita,
Liv. 1, 33 fin.; Cic. Rep. 2, 3, 5.—Form Ostia, ōrum, Liv. 9, 19, 4; 23, 37, 1.—Hence,Ostĭen-sis, e, adj., of or belonging to Ostia, Ostian (class.):Ostiensis ager,
Cic. Att. 12, 23, 3; Liv. 8, 12:populus,
id. 27, 38:quaestor (L. Saturninus),
Cic. Sest. 17, 39:portus,
Plin. 9, 6, 5, § 14:provincia,
the duty of one of the quœstors to superintend the aqueducts leading to Rome, and the supplying of Rome with corn, Cic. Mur. 8, 18; Suet. Claud. 24:incommodum,
the capture of the Roman fleet by pirates at Ostia, Cic. Imp. Pomp. 12, 33. -
18 quatio
quătĭo, no perf., quassum, 3, v. a. [Sanscr. root, cyu-, to move, set in motion; cf. Gr. skeuos, instrument; skeuazô, to prepare], to shake (class.; syn.: concutio, convello).I.Lit.A.In gen., Fest. p. 261 Müll.:B.cum equus magnā vi caput quateret,
Liv. 8, 7:alas,
Verg. A. 3, 226:pennas,
Ov. M. 4, 676; Hor. C. 3, 29, 53:aquas,
to agitate, disturb, Ov. H. 18, 48:cymbala,
Verg. G. 4, 64:catenas,
Plin. Ep. 7, 27, 5: caput. Ov. F. 6, 400:comas,
id. H. 14, 40:quercum huc illuc,
id. M. 12, 329.—Of earthquakes: quatitur terrae motibus Ide,
Ov. M. 12, 521:quid quateret terras,
id. ib. 15, 71:quatiens terram fragor,
Sil. 1, 536.—Of the ground, by treading, marching, etc.: campum,
Verg. A. 11, 875:campos,
id. ib. 11, 513; Sil. 1, 297:quatitur tellus pondere,
id. 4, 199:sonitu quatit ungula campum,
Verg. A. 8, 596:pede ter humum,
Hor. C. 4, 1, 28:pede terram,
id. ib. 1, 4, 7:quatitur certamine circus,
Sil. 16, 323. —In partic.1.Of arms, weapons, reins, etc., to wield, brandish, ply, hold:2.securim,
Verg. A. 11, 656:ensem,
Sil. 1, 429:aegida,
id. 12, 336:scuta,
Tac. H. 2, 22:hastam,
Petr. 124:lora,
Sil. 16, 415; 16, 440:largas habenas,
id. 17, 542:verbera (i. e. flagella),
Verg. Cul. 218.—Of the body, breast, limbs, etc., to agitate, shake, cause to tremble, etc.:3.horror Membra quatit,
Verg. A. 3, 29:anhelitus artus et ora quatit,
id. ib. 5, 199:tussis pulmonem quatit,
Sil. 14, 601:terror praecordia,
id. 2, 254:pectora quatit gemitu,
Val. Fl. 5, 310.—To beat, strike, drive:4.homo quatietur certe cum dono foras,
to beat out of doors, Ter. Eun. 2, 3, 67:Arctophylax prae se quatit Arctum, Cic. poët. N. I). 2, 42, 109: cursu quatere equum,
Verg. G. 3, 132; Sil. 12, 254.—Of things:quatiunt fenestras juvenes,
Hor. C. 1, 25, 1:scutum hastà,
Liv. 7, 26, 1. —To shake, beat, or break in pieces, to batter, shatter:II.urbis moenia ariete quatere,
Liv. 21, 10:muros,
Verg. A. 2, 610:muros arietibus,
Liv. 38, 10:turres tremendā cuspide,
Hor. C. 4, 6, 7:tecta quatiuntur,
Plin. Pan. 51, 1:externas arces,
Sil. 2, 300:Pergama,
id. 13, 36; cf.:tonitru quatiuntur caerula caeli,
Lucr. 6, 96. —Trop., to agitate, more, touch, affect, excite:B.est in animis tenerum quiddam quod aegritudine quasi tempestate quatiatur,
Cic. Tusc. 3, 6, 12: mentem, Hor. C. 1, 16, 5:nec vultus tyranni Mente quatit solidā (justum virum),
id. ib. 3, 3, 4:non ego te Invitum quatiam,
id. ib. 1, 18, 12:quatiunt oracula Colchos,
Val. Fl. 1, 743:famā oppida,
id. 2, 122:quatit castra clamor,
Sil. 3, 231:tumultus pectora quatit,
Sen. Thyest. 260:ingenium,
Tac. H. 1, 23:animum,
Gell. 9, 13, 5:cum altissima quaterentur, hic inconcussus stetit,
Plin. Pan. 94, 3. —In partic., to plague, vex, harass:A.quatere oppida bello,
Verg. A. 9, 608:extrema Galliarum,
Tac. H. 4, 28. — Hence, quassus, a, um, P. a.Lit., shaken, beaten, or broken in pieces, battered, shattered:B.aula quassa,
a broken pot, Plaut. Curc. 3, 26:muri,
Liv. 26, 51:naves,
id. 25, 3:faces,
i. e. pieces of pine-wood split up for torches, Ov. M. 3, 508:rates,
shattered, leaky, Hor. C. 4, 8, 32; 1, 1, 18:murra,
Ov. M. 15, 399:lectus,
id. H. 11, 78:harundo,
Petr. 69:turres,
Sen. Thyest. 568; cf.:multo tempora quassa mero,
Ov. R. Am. 146; cf. quasso, I. B. —Trop.:quassā voce,
in a broken voice, Curt. 7, 7, 20:littera,
Quint. 12, 10, 29:anima quassa malis,
broken down, exhausted, worn out, Sen. Herc. Fur. 1308:quasso imperio,
Sil. 15, 7. -
19 singularius
sĭngŭlārĭus, a, um, adj. [singularis].I.Lit., single, separate, alone of its kind, peculiar (ante- and post-class. for the class. singularis; but cf. infra, adv.): homo unicā est naturā ac singulariā, Turp. ap. Non. 491, 2: litterae, i. e. abbreviations (syn. sigla), Gell. 17, 9, 2: catenae, perh. of a single ply, = simplices (or of a pound weight, i. e. light; opp. istas majores, v. 4; cf.:* II.centenariae ballistae),
Plaut. Capt. 1, 2, 3.—* Adv.: singŭlārĭē = singulariter:singularie pro singulariter quasi unice, Cicero, ut Maximus notat,
Charis. p. 195 P. -
20 verto
verto ( vorto), ti, sum, 3 ( inf. vortier, Plaut. Rud. 3, 6, 48; Lucr. 1, 710; 2, 927; 5, 1199 al.), v. a. and n. [Sanscr. root vart-, to apply one's self, turn; cf. vart-ukas, round].I. A.Lit.:B.(luna) eam partem, quaecumque est ignibus aucta, Ad speciem vertit nobis,
Lucr. 5, 724:speciem quo,
id. 4, 242:ora huc et huc,
Hor. Epod. 4, 9:terga,
Ov. Tr. 3, 5, 6:gradu discedere verso,
id. M. 4, 338:verso pede,
id. ib. 8, 869:pennas,
i. e. to fly away, Prop. 2, 24, 22 (3, 19, 6):cardinem,
Ov. M. 14, 782:fores tacito cardine,
Tib. 1, 6, 12: cadum, to turn or tip up, Hor. C. 3, 29, 2:versā pulvis inscribitur hastā,
inverted, Verg. A. 1, 478:verte hac te, puere,
Plaut. Ps. 1, 3, 29; cf.:verti me a Minturnis Arpinum versus,
Cic. Att. 16, 10, 1:cum haesisset descendenti (virgini) stola, vertit se et recollegit,
Plin. Ep. 4, 11, 9:ante tuos quotiens verti me, perfida, postes,
Prop. 1, 16, 43:Pompeiani se verterunt et loco cesserunt,
turned about, wheeled about, fled, Caes. B. C. 3, 51; cf.:vertere terga,
to turn one's back, run away, betake one's self to flight, id. B. G. 1, 53; 3, 21; id. B. C. 1, 47; 3, 63 fin.; Liv. 1, 14, 9; cf.also: hostem in fugam,
to put to flight, rout, id. 30, 33, 16;Auct. B. Afr. 17: iter retro,
Liv. 28, 3, 1:hiems (piscis) ad hoc mare,
Hor. Epod. 2, 52: fenestrae in viam versae, turned or directed towards, looking towards, Liv. 1, 41, 4; cf.:mare ad occidentem versum,
id. 36, 15, 9:Scytharum gens ab oriente ad septentrionem se vertit,
Curt. 7, 7, 3:(Maeander) nunc ad fontes, nunc in mare versus,
Ov. M. 8, 165: terram aratro, to turn up or over, to plough, etc., Hor. S. 1, 1, 28:ferro terram,
Verg. G. 1, 147:glaebas (aratra),
Ov. M. 1, 425; 5, 477:solum bidentibus,
Col. 4, 5:agros bove,
Prop. 3, 7, 43 (4, 6, 43):collem,
Col. 3, 13, 8:freta lacertis (in rowing),
Verg. A. 5, 141:ex illā pecuniā magnam partem ad se vortit,
Cic. Div. in Caecil. 17, 57.—Mid.: vertier ad lapidem, to turn or incline one's self towards, Lucr. 5, 1199:congressi... ad caedem vertuntur,
Liv. 1, 7, 2; so,versi in fugam hostes,
Tac. H. 2, 26; cf.:Philippis versa acies retro,
Hor. C. 3, 4, 26:sinit hic violentis omnia verti Turbinibus,
to whirl themselves about, Lucr. 5, 503:magnus caeli si vortitur orbis,
id. 5, 510:vertitur interea caelum,
revolves, Verg. A. 2, 250:squamarum serie a caudā ad caput versā,
reaching, Plin. 28, 8, 30, § 119.—Trop.1.In gen., to turn:2.ne ea, quae reipublicae causa egerit, in suam contumeliam vertat,
Caes. B. C. 1, 8:in suam rem litem vertendo,
Liv. 3, 72, 2:usum ejus (olei) ad luxuriam vertere Graeci,
Plin. 15, 4, 5, § 19; cf.:aliquid in rem vertere,
turn to account, make profitable, Dig. 15, 3, 1 sqq.:edocere, quo sese vertant sortes,
Enn. Trag. v. 64 Vahl.; Verg. A. 1, 671:ne sibi vitio verterent, quod abesset a patriā,
Cic. Fam. 7, 6, 1:idque omen in Macedonum metum verterunt Tyrii,
Curt. 4, 2, 13:in religionem vertentes comitia biennic habita,
making a matter of religious scruple, Liv. 5, 14, 2:aquarum insolita magnitudo in religionem versa,
id. 30, 38, 10; cf. id. 26, 11, 3:id ipsum quod iter belli esset obstructum, in prodigium et omen imminentium cladium vertebatur,
Tac. H. 1, 86 fin.:vertere in se Cotyi data,
to appropriate, id. A. 2, 64:perii! quid agam? quo me vertam?
Ter. Hec. 4, 1, 1:quo se verteret, non habebat,
Cic. Phil. 2, 29, 74; id. Div. 2, 72, 149:Philippus totus in Persea versus,
inclined towards him, Liv. 40, 5, 9:toti in impetum atque iram versi,
id. 25, 16, 19:si bellum omne eo vertat,
id. 26, 12, 13:di vortant bene, Quod agas,
cause to turn out well, prosper, Ter. Hec. 1, 2, 121; cf. infra, II. B.; so,in melius somnia,
Tib. 3, 4, 95.—In partic.a.To turn, i. e. to change, aller, transform (syn. muto):b.Juppiter In Amphitruonis vortit sese imaginem,
Plaut. Am. prol. 121:in anginam ego nunc me velim vorti,
id. Most. 1. 3, 61:omnes natura cibos in corpora viva Vertit,
Lucr. 2, 880: vertunt se fluvii frondes et pabula laeta In pecudes; vertunt pecudes [p. 1978] in corpora nostra Naturam, id. 2, 875 sq.; cf.:cum terra in aquam se vertit,
Cic. N. D. 3, 12, 31:verte omnis tete in facies,
Verg. A. 12, 891:ego, quae memet in omnia verti,
id. ib. 7, 309:tot sese vertit in ora,
id. ib. 7, 328:inque deum de bove versus erat,
Ov. F. 5, 616:Auster in Africum se vertit,
Caes. B. C. 3, 26 fin.; cf. Liv. 30, 24, 7:semina malorum in contrarias partes se vertere,
Cic. Div. 2, 14, 33:omnia versa et mutata in pejorem partem,
id. Rosc. Am. 36, 103:cur nunc tua quisquam Vertere jussa potest,
Verg. A. 10, 35:hic continentiam et moderationem in superbiam ac lasciviam vertit,
Curt. 6, 6, 1; cf.:fortuna hoc militiae probrum vertit in gloriam,
id. 9, 10, 28:versus civitatis status,
Tac. A. 1, 4:versis ad prospera fatis,
Ov. H. 16, 89: solum, to change one's country, i. e. to emigrate or go into exile, Cic. Balb. 11, 28; Amm. 15, 3, 11 et saep.; v. solum. —With abl. (rare and poet.):nullā tamen alite verti Dignatur,
Ov. M. 10, 157; cf.muto.—Prov.: in fumum et cinerem vertere,
to turn into smoke, dissipate, Hor. Ep. 1, 15, 39.—Mid.:omnia vertuntur: certe vertuntur amores,
Prop. 2, 8, 7 (9):saevus apertam In rabiem coepit verti jocus,
Hor. Ep. 2, 1, 149.—To exchange, interchange: nos divitem istum meminimus adque iste pauperes nos;c.vorterunt sese memoriae,
Plaut. Truc. 2, 1, 11; cf.:vorsis gladiis depugnarier,
id. Cas. 2, 5, 36.—Of literary productions, to turn into another language, to translate (syn.:d. e.transfero, interpretor, reddo): Philemo scripsit, Plautus vortit barbare,
Plaut. Trin. prol. 19:si sic verterem Platonem, ut verteruntnostri poëtae fabulas,
Cic. Fin. 1, 3, 7:verti etiam multa de Graecis,
id. Tusc. 2, 11, 26:annales Acilianos ex Graeco in Latinum sermonem vertit,
Liv. 25, 39, 12.—In partic., like our to turn upside down, i. e. to overturn, overthrow, subvert, destroy (= everto):f.Callicratidas cum multa fecisset egregie, vertit ad extremum omnia,
Cic. Off. 1, 24, 84:agerent, verterent cuncta,
Tac. H. 1, 2; id. A. 2, 42; 3, 36:Cycnum Vi multā,
Ov. M. 12, 139:fluxas Phrygiae res fundo,
Verg. A. 10, 88; 1, 20; 2, 652:vertere ab imo moenia Trojae,
id. ib. 5, 810:Ilion fatalis incestusque judex... vertit in pulverem,
Hor. C. 3, 3, 20:proceras fraxinos,
id. ib. 3, 25, 16:ab imo regna,
Sen. Hippol. 562:Penates,
id. Troad. 91:puppem,
Luc. 3, 650:fortunas,
Amm. 28, 3, 1.—Mid., from the idea of turning round in a place, to be engaged in, to be in a place or condition; also to turn, rest, or depend upon a thing:g.jam homo in mercaturā vortitur,
Plaut. Most. 3, 1, 109:res in periculo vortitur,
id. Merc. 1, 2, 12; Phaedr. 2, 8, 19; so,res vertitur in majore discrimine,
Liv. 6, 36, 7:ipse catervis Vertitur in mediis,
Verg. A. 11, 683:omnia in unius potestate ac moderatione vertentur,
Cic. Verr. 1, 7, 20; so,spes civitatis in dictatore,
Liv. 4, 31, 4:totum id in voluntate Philippi,
id. 37, 7, 8:causa in jure,
Cic. Brut. 39, 145:hic victoria,
Verg. A. 10, 529:cum circa hanc consultationem disceptatio omnis verteretur,
Liv. 36, 7, 1:puncto saepe temporis maximarum rerum momenta verti,
id. 3, 27, 7.— Impers.:vertebatur, utrum manerent in Achaico concilio Lacedaemonii, an, etc.,
Liv. 39, 48, 3.—To ascribe, refer:h.quae fuerunt populis magis exitio quam fames morbique, quaeque alia in deum iras velut ultima malorum vertunt,
Liv. 4, 9, 3 Weissenb. ad loc.:cum omnium secundorum adversorumque in deos verterent,
id. 28, 11, 1.—= considero; exercitum majorum more vortere, Sall. ap. Serv. ad Verg. A. 5, 408 dub. (Sall. H. inc. 51 Dietsch ad loc.).II. A.Lit.:B.depulsi aemulatione alio vertunt,
Tac. A. 1, 18:eoque audaciae provectum ut verteret, etc.,
id. ib. 4, 10:utinam mea vocula dominae vertat in auriculas!
Prop. 1, 16, 28:versuros extemplo in fugam omnes ratus,
Liv. 38, 26, 8 (but in Lucr. 5, 617 the correct read. is cancri se ut vortat).—Trop., to turn, change, etc.:b.jam verterat fortuna,
Liv. 5, 49, 5:libertatem aliorum in suam vertisse servitutem conquerebantur,
id. 2, 3, 3:totae solidam in glaciem vertere lacunae,
Verg. G. 3, 365: verterat pernicies in accusatorem, Tac. A. 11, 37:quod si esset factum, detrimentum in bonum verteret,
Caes. B. C. 3, 73 fin.:ea ludificatio veri in verum vertit,
Liv. 26, 6, 16: talia incepta, ni in consultorem vertissent, reipublicae pestem factura, against, Sall. H. inc. 89 Dietsch:neque inmerito suum ipsorum exemplum in eos versurum,
Liv. 7, 38, 6:si malus est, male res vortunt, quas agit,
turn out badly, Plaut. Pers. 4, 1, 5; so,quae res tibi vertat male,
Ter. Ad. 2, 1, 37:quod bene vertat, castra Albanos Romanis castris jungere jubet (= cum bonis omnibus),
Liv. 1, 28, 1; 3, 62, 5; 3, 35, 8:quod bene verteret,
Curt. 5, 4, 12; 7, 11, 14:hos illi (quod nec vertat bene), mittimus haedos,
Verg. E. 9, 6.—Annus, mensis vertens, the course or space of a year, of a month:(β).anno vertente sine controversiā (petisses),
Cic. Quint. 12, 40; so,anno vertente,
id. N. D. 2, 20, 53; Nep. Ages. 4, 4; cf.:apparuisse numen deorum intra finem anni vertentis,
Cic. Phil. 13, 10, 22:tu si hanc emeris, Numquam hercle hunc mensem vortentem, credo, servibit tibi,
Plaut. Pers. 4, 4, 76; Macr. S. 1, 14.—Pregn.: annus vertens, the great year or cycle of the celestial bodies (a space of 15,000 solar years), Cic. Rep. 6, 22, 24.—Hence, ver-sus ( vors-), or (much less freq.) ver-sum ( vors-), adv., turned in the direction of, towards a thing; usu. after the name of a place to which motion is directed (orig. a part., turned towards, facing, etc., and so always in Livy; cf. Liv. 1, 18, 6 Weissenb. ad loc.; 1, 41, 4; 9, 2, 15).A.Form versus (vors-).1.After ad and acc.:2.T. Labienum ad Oceanum versus... proficisci jubet,
Caes. B. G. 6, 33: ad Alpes versus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2:ad Cercinam insulam versus, Auct. B. Afr. 8, 3: ad Cordubam versus, Auct. B. Hisp. 11: modo ad Urbem, modo in Galliam versus,
Sall. C. 56, 4. —After in and acc.:3.in agrum versus,
Varr. R. R. 3, 5, 10:in forum versus,
Cic. Lael. 25, 96:in Arvernos versus,
Caes. B. G. 7, 8: si in urbem versus venturi erunt, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 78 (82), 3.—After acc. alone (class. only with names of towns and small islands):4.verti me a Minturnis Arpinum versus,
Cic. Att. 16, 10, 1:Brundisium versus,
id. Fam. 11, 27, 3:Ambraciam versus,
Caes. B. C. 3, 36:Massiliam versus,
id. ib. 2, 3:Narbonem versus,
id. B. G. 7, 7.—After other advv.:B.deorsum versus,
Cato, R. R. 156, 4:sursum versus,
Cic. Or. 39, 135:dimittit quoquo versus legationes,
Caes. B. G. 7, 4:ut quaedam vocabula utroque versus dicantur,
Gell. 5, 12, 10; cf. the adverbs deorsum, sursum, etc.—Form versum (vors-).1.After ad and acc.:2.animadvertit fugam ad se versum fieri,
Sall. J. 58, 4.—After other advv.:► Versus is said by many lexicons to be also a prep.cunas rursum vorsum trahere,
Plaut. Am. 5, 1, 60 (63):lumbis deorsum versum pressis,
Varr. R. R. 2, 7, 5:vineam sursum vorsum semper ducito,
Cato, R. R. 33, 1:cum undique versum circumfluat,
Gell. 12, 13, 20:utroque vorsum rectum est ingenium meum,
Plaut. Capt. 2, 3, 8., but no ancient authority can be safely cited for this use. The true readings are:in Italiam versus,
Cic. Fam. 4, 12, 1:adversus aedem,
Liv. 8, 20, 8:in forum versus,
Plin. 10, 43, 60, § 121; and perh. in oppidum, Auct. B. Hisp. 21.
См. также в других словарях:
ply — [plaɪ] verb plied PTandPP JOURNALISM 1. [transitive] to sell something: • 60 retailers were plying their products on the radio. 2. ply your trade to work at your job or business: • two outdoor … Financial and business terms
PLY (file format) — PLY is a computer file format known as the Polygon File Format or the Stanford Triangle Format.The format was principally designed to store three dimensional data from 3D scanners. It supports a relatively simple description of a single object as … Wikipedia
Ply — Ply, n. [Cf. F. pli, fr. plier. See {Ply}, v.] 1. A fold; a plait; a turn or twist, as of a cord. Arbuthnot. [1913 Webster] 2. Bent; turn; direction; bias. [1913 Webster] The late learners can not so well take the ply. Bacon. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
Ply — Ply, v. t. [imp. & p. p. {Plied}; p. pr. & vb. n. {Plying}.] [OE. plien, F. plier to fold, to bend, fr. L. plicare; akin to Gr. ?, G. flechten. Cf. {Apply}, {Complex}, {Display}, {Duplicity}, {Employ}, {Exploit}, {Implicate}, {Plait}, {Pliant},… … The Collaborative International Dictionary of English
ply — Ⅰ. ply [1] ► NOUN (pl. plies) 1) a thickness or layer of a folded or laminated material. 2) each of a number of multiple layers or strands of which something is made. ORIGIN French pli fold , from Latin plicare to fold . Ⅱ. pl … English terms dictionary
Ply — Ply, v. i. 1. To bend; to yield. [Obs.] [1913 Webster] It would rather burst atwo than plye. Chaucer. [1913 Webster] The willow plied, and gave way to the gust. L Estrange. [1913 Webster] 2. To act, go, or work diligently and steadily; especially … The Collaborative International Dictionary of English
ply your trade — ► to do your job: »Having worked as a government lawyer for 15 years, he is departing for the private sector to ply his trade as a barrister at Lincoln s Inn. Main Entry: ↑ply … Financial and business terms
ply — ply1 [plī] vt. plied, plying [ME plien < OFr plier < L plicare, to fold < IE base * plek , to entwine > FLAX] Now Rare to bend, twist, fold, or mold vi. Obs. to bend or submit n. pl. plies [MFr pli < the v.] 1 … English World dictionary
ply your trade — mainly literary phrase to do your job Thesaurus: to work, and to work in a particular waysynonym Main entry: ply * * * ply your ˈtrade idiom to do your work or business • … Useful english dictionary
ply for hire/business/trade — Brit : to try to get customers or business Taxis ply for hire/business outside the train station. The company is plying for trade in America. • • • Main Entry: ↑ply … Useful english dictionary
ply for business — ply for business/hire/trade ► COMMERCE to try to get customers for your business in a public place, for example, as a taxi driver, by driving around or waiting in a regular place: »London s formidable black taxis enjoy a lucrative near monopoly… … Financial and business terms